Doorvoeld Bewegen

Spasmofilie

TESTEN?

De klinische diagnose van spasmofilie berust bij de behandelende arts. De diagnose wordt gesteld op basis van de ziektegeschiedenis en klinisch onderzoek, eventueel aangevuld met een cryptotetanie test. Deze geeft een drempel aan vanaf dewelke een bepaalde zenuwimpuls leidt tot de typische tetanische (kramp)toestand. 

In de Bewegingpraktijk werd een testmethode ontwikkeld (Diogenes) die de verschillende functies van bewegen objectiveert. Zo kunnen we de kwaliteit van de diverse componenten om energiezuinig en efficiënt te bewegen objectief meten.

Op www.bewegingspraktijk.be vindt u een voorbeeld van de drie niveaus van verslaggeving die uit deze metingen voortvloeien: 

• een opsomming van de gemeten deelwaarden,

• het geschreven verslag voor de verwijzende arts en

• een verslag in ‘patiëntentaal’.

WELKE ROL SPEELT DE CONTEXT?

De omgeving zit in de mens en de mens zit in de omgeving” stelt professor Theo Mulder (www.thmulder.nl).

De omgeving waarin men functioneert speelt dus een grote rol. Darwin beschreef reeds het belang van de context met betrekking tot de zes universele emoties. Zonder context is er immers geen reden tot blijheid of droefheid, woede of walging, angst of verwondering. Het zijn 'displays' die de anderen iets moeten duidelijk maken. hopen we dan...

Het niet uiten van emoties kan aanleiding geven tot ongewilde spierspanningen. Deze spanningen veroorzaken typische vervormingen, stijfheid en vermoeidheid. De bron van de (lichamelijke) problemen is echter niet de context op zich, maar wel hoe de patiënt ermee omgaat.

DE EERSTE STAP

Nadat de patiënt het intakeformulier (www.bewegingspraktijk.be, rechts onder downloads) heeft ingevuld, belt hij/zij zelf voor een afspraak. Tijdens het eerste contact wordt de persoonlijke problematiek (via het drieveldenmodel) in kaart gebracht.
We laten je meteen voelen dat het echt anders kan en dat je jezelf binnen een paar minuten kan houden en ook kan bewegen op een veel minder inspannende wijze. Vervolgens vragen we je of het dit is wat je wil leren.

Als blijkt dat er ook lokale en/of regionale problemen zijn, dan worden deze parallel aangepakt, doch niet tijdens de sessies DoorvoeldBewegen of energie-management. Dit geldt ook voor de contextuele problematiek.

VOLGENDE STAP? MOE•SE!

logo moe•se stamp

More Oxigen and Energy by Self Embodiment. 

 

Het doel van MOE•SE© is dat je de aangeleerde energiezuinige houdingen en bewegingen ook kan toepassen in niet eenvoudige, dagelijkse leef- en werksituaties. Het gaat om situaties die vaak emotioneel belastend zijn. De specifieke context die voor jou uitlokkend is, vormt een belangrijk aandachtspunt in dit programma. 

Net zoals bij DoorvoeldBewegen© is MOE•SE© een niet vrijblijvend programma waarbij de inzet van de patiënt noodzakelijk is.

 

Wat houdt het MOE•SE© programma precies in?

 

• ONE SPACE: één ruimte. Je leert je unieke lichaam zo zuinig mogelijk te positioneren in de enige unieke ruimte. 

DUBBELTAAK- en MEERVOUDIGE TAAKTRAINING: Je functioneert dus optimaal als je voor normale bezigheden zo min mogelijk je centrale controlesysteem nodig hebt. 

• EMO-TENSEGRITY études: Het leren aannemen van diverse vormen van emoties en deze niet als taboe aanvoelen voor het eigen lichaam is hierbij essentieel.

 

Als je je lichaam kan aansturen op basis van specifieke hints die je hebt geleerd met de études van DoorvoeldBewegen kan je met MOE•SE in een paar sessies goede vooruitgang boeken.

 
 

WAAR KAN JE TERECHT?

Je kan steeds bellen naar +32 (0) 486 50 70 01 voor een afspraak in Wilrijk of in Gent.

Ga naar www.bewegingspraktijk.be. Bij ‘downloads’ vind je de plannetjes van de Bewegingspraktijk.

Het volledige CV van Jan b Eyskens, interessante publicaties en informatie kan je downloaden via www.bewegingspraktijk.be of krijg je toegestuurd op aanvraag. 

Jan b Eyskens

RIZIV nummer 1-5-02979-63-522
Osteopatie (tensegrity): 0-96242-79-000

WAT IS SPASMOFILIE?

De term is ontstaan in Frankrijk en vandaag gebruikt men deze benaming ook in het Nederlands. De Engelstalige literatuur gebruikt de term ‘autonomic dysfunction’. In de Bewegingspraktijk spreken we over ‘autonome disfunctie’ omdat deze term beter de lading dekt.

Spasmofilie betekent letterlijk: vriend van de spanning. Een persoon met spasmofilie is dus ongewild gespannen en steeds klaar om iets te doen, als gewoonte. De kernklachten zijn spierpijnen omschreven als lichte, continue krampen. 

Is spasmofilie een ziekte? We verwijzen naar de Engelstalige literatuur waarin men een onderscheid maakt tussen ‘disease’ (ziekte in de enge zin), ‘illness’ (ziektegevoel) en ‘sickness' (misselijkmakend gevoel). Spasmofilie, als syndroom, hoort thuis bij ‘illness’ en ‘sickness’. Spasmofilie wordt vaak gelinkt aan het woord chronisch. In de Bewegingspraktijk geven we de voorkeur aan ‘aanhoudende’ problemen. Een juiste aanpak kan immers leiden tot het verminderen of verdwijnen van de symptomen.

De patiënt is ongewild gespannen, maar wel in relatie tot een (vroegere) specifieke context. In de Bewegingspraktijk bekijken we daarom steeds de patiënt in en met zijn huidige omgeving.

SYMPTOMEN?

Belangrijkste basissymptomen: spierpijnen en aanhoudende moeheid. 

• Spierpijnen: eerst enkel ter hoogte van nek en schouders. Later ook in armen, de rug, enz. Tenslotte ervaart de patiënt dat ‘alles overal pijn doet’. 

• Moeheid: In het beginstadium enkel in de namiddag, later ook bij opstaan vanwege een niet verfrissende slaap. Na een slechte dag volgt een slechte nacht en na een slechte nacht een slechte dag. De cirkel is dan rond. 

Rusten brengt hooguit tijdelijk verbetering. De pijn kan niet steeds gekoppeld worden aan een specifieke functie:

• Ononderbroken staan/zitten verergert de pijn.

• Werken met de handen boven schouderhoogte is zeer lastig. 

• Ervaring dat men geen enkele invloed heeft op de problemen zorgt voor angst. Dit leidt tot meer spierspanning en decompensatie. Vaak voorkomende reacties zijn: “Ik voel mij geen mens meer”, “ik leef niet meer, ik overleef”.

Indien we de term autonome disfunctie gebruiken, dan worden bijkomende symptomen gezien als gevolg van de aanhoudende en toegenomen spierspanningen:

Slaapproblemen, eventueel met rusteloze benen.

Ademhalingsproblemen. Door het naar achter en naar beneden trekken van de schouders ademt men tegen een grotere weerstand in. Hyperventilatie, kortademigheid, enz. ontstaan met gevolgen voor o.a. de spraak.

Balansproblemen en/of evenwichtsstoornissen, soms met duizeligheid.  De balansproblemen belasten het visuele systeem. Om niet te vallen schakelen spasmofiliepatiënten over naar oogsturing. Dit leidt soms tot dubbel en/of wazig zicht. Stappen in het donker of met de gesloten ogen is moeilijk.

Hartproblemen (bloeddruk, hartritme, enz.): het hart, uiteindelijk ook maar een spier, dient nu tegen een grotere weerstand te pompen.

Darm-, verteringsproblemen door een verstoorde transit: darmkrampen, typisch voor spastische darm / irritable bowel syndroom; eventuele verterings- en voedingsproblemen. 

Ontregeling van de lichaamstemperatuur (het koud of warm hebben zonder onmiddellijke reden; koude handen, voeten en/of neus), psychische problemen (angst, geheugen- en concentratiestoornissen, piekeren), seksuele stoornissen, enz.

Deze diverse klachten zijn de gevolgen, de verwikkelingen van het ongepast functioneren van een individu in zijn specifieke context en/of vanuit zijn specifieke verleden. Deze symptomen beïnvloeden zowel elkaar als de patiënt in zijn totale ‘zijn’ wat veel energie kost. Zo worden de verwikkelingen vaak de bron van... meer verwikkelingen. Daarom gaat de aandacht in de Bewegingspraktijk hoofdzakelijk naar hoe de patiënt functioneert, hoe hij zichzelf houdt én beweegt.

AANPAK

Tijdens de intake brengen we je functionele problemen in kaart met behulp van een drieveldenmodel. Zo wordt er een overzicht gemaakt van wat je allemaal hebt aangebracht en waar belang aan dient te worden gegeven. (Meer info over het KINE 3x3 veldenmodel, vind je op www.bewegingspraktijk.be)

Laten wij hier zeer duidelijk zijn: de medische aanpak is voor de arts. Als BewegingsConsulent doen we nooit uitspraken over medicatie, voeding enz. In de Bewegingspraktijk beperken wij ons tot bewegen. ‘Mensen bewegen, maar helaas weten de meesten niet hoe’ aldus professor Mulder. Dit is ons uitgangspunt en daarom gaat de aandacht zeker voor spasmofiliepatiënten naar twee belangrijke aspecten, namelijk de thuistijd en DoorvoeldBewegen. 

De thuistijd is de tijd die je niet doorbrengt in de praktijk. Het is 99 % van de totaaltijd per week. We bekijken samen hoe de beschikbare energie best gebruikt wordt om de nodige dagelijkse taken op te nemen. We gebruiken specifieke dag- en weekschema’s voor zich zelf en ook voor de andere leden van de familie. Je leert een ‘doe de to do lijst’ opstellen. Omgaan met deadlines, het herstelproces, terug leren om zowel ergonomisch als efficiënt te bewegen vraagt een reorganisatie van je levensstijl, van het dagelijks leven. Het vraagt om te onthaasten in deze (te) snelle maatschappij. Onthoud ook: van opruimen word je opgeruimd. Op en ruim dus, wat ons brengt bij...

Het is precies in deze thuistijd dat je aandacht dient te geven aan hoe je beweegt. Formeel via de études die we je in de Bewegingspraktijk aanleren, informeel door de verworven vaardigheden de hele dag door toe te passen.

DOORVOELDBEWEGEN©

DoorvoeldBewegen is een specifieke leermethode om de wijze van bewegen positief te veranderen. Dit is iets totaal anders dan ‘zijn best’ te moeten doen via één of ander oefenprogramma. Wij geven de patiënt geen opdracht, wel een uitnodiging. Niet het aantal keren, of met welk haltertje is belangrijk, maar wel hoe men beweegt. We corrigeren waar nodig. Dit gebeurt niet op een talige wijze, maar via touch training (vb. door zeer zachtjes te laten voelen dat er twee strategieën zijn om zich op te richten. Het lichaam (pas later jijzelf) kiest dan wel voor de meest energiezuinige. De patiënt krijgt dus de tijd om te voelen dat er weldegelijk een alternatieve wijze is om zich ‘recht te houden’. Stilaan wordt wat ongewoon is gebruikelijk en dus normaal.

Eens een veiliger houdings- en bewegingspatroon zich instelt wordt het ondersteund met specifieke beelden (‘motor imagery’ en ‘whole body imagery’: zie www.posturereleaseimagery.org van collega/vriend John A. Appleton).

DoorvoeldBewegen steunt op de principes van de moderne bewegingswetenschap. Voor meer info: https://www.shopmybooks.com/BE/en/author/jan-b-eyskens

WAT IS BELANGRIJK OM DOORVOELD TE LEREN BEWEGEN?

Bij DoorvoeldBewegen is de bewegingsconsulent een ‘teacher’ en neemt de patiënt de rol op van leerling. De ‘teacher’ dient het juiste voor-beeld te geven, gezien niet het ‘na-denken’ maar het ‘voor-verbeelden’ aan de basis ligt van een andere wijze van bewegen en houden. 

Ook de ruimte waar DoorvoeldBewegen wordt aangeleerd is belangrijk. De beweegruimte is zo goed als leeg. Een ruimte vol apparatuur is niet geschikt als kader voor een leerproces als DoorvoeldBewegen.  

We verwachten dat de patiënt stopt met (excessief) sporten en hardlopen. De ervaring leert dat de context moet worden aangepakt vooraleer de patiënt als individu een echte kans op herstel kan bekomen. Dit wordt uitvoerig besproken en indien gewenst neemt de bewegingsconsulent contact op met de huisarts.

 

© 2021 – Jan b Eyskens

Eindelijk een positieve aanpak voor mijn spasmofilie. Gedaan met aandacht voor de pijn, de moeheid. (Rita, 43 jaar).
Na een paar keer de 'étude' in ruglig te hebben gedaan voelde ik voor het eerst dat ik zelf invloed had op hoe ik mij voelde. (Jean, 52).
Ik was 91 jaar oud toen ik op het einde van een lezing van Jan een prop papier naar zijn hoofd moesten gooien - het was niet om het even hoe, we moesten ons juist voorbereiden. Toen heb ik voor het eerst echt mijn lichaam gevoeld. (Joanna, 91 jaar).
Door DoorvoeldBewegen is dat nu helemaal anders. Een opdracht voelt niet meer als een berg, soms nog wel als een molshoopje. Maar we beginnen er dan wel aan. (Griet, 32).
In jezelf op zoek gaan, ja met de aanwijzigingen die bij DoorvoeldBewegen horen is bij aanvang niet eenvoudig. Je mist het zelfvertrouwen wel een beetje, maar dat komt snel tevoorschijn. (Jelle, 24).
Niet eenvoudig, aandacht geven aan wat goed is, dat vraagt een inspanning. Ook leren wachten, echt wachten, tot je lichaam iets anders laat gebeuren dan de gewoonte. (Karen, 28).
Jan leerde mij dat ik mij ontspannen kon voelen. Niet door het te zeggen, wel door het mij aan de hand van de specifieke hints - ze zijn echt soms om te lachen - maar door gewoon te laten gebeuren wat er dan gebeurt. Lucie, 48 jaar).
Vroeger wilde ik steeds hardlopen, sporten, fitnessen. Nu ik mij beter voel met de 'études' heb ik dat allemaal niet meer nodig. (Jolanda, 42 jaar).
Te lang ben ik er van uitgegaan dat No Pain No Gain een juist principe was. Ik was toen regelmatig gekwetst. Nu kan ik, als er al iets wat opspeelt, zelf aan de slag. Ik kom er nu zelf wel uit. (Ingrid, 42 jaar).
Ook al heb ik het nog steeds druk, met de simpele tips ben ik nu in staat goed voor mezelf te zorgen. Kan nu beter met grenzen en deadlines omgaan dan vroeger. Deadline, het woord zegt het al. (Jeanine, 58 jaar).
Door goed mijn doel en de weg daartoe te bewaken, door goed voor mezelf te zorgen ben ik nu echt in staat een leven te leiden dat de moeite waard is. (Marie-Paule, 55 jaar).
Echt op zoek gaan naar wat er nog goed aan me was. Niet eenvoudig om een gewoonte van jaren op te geven. Maar het loont wel. (Els, 43 jaar).
Ik verstond er niets van maar trok het mij niet aan. Jan zei: dat is ook best, niet aan je trekken. Het is soms echt om mee te lachen. (Monique, 32 jaar).
In parallel met Beweegreden. Ik wist wel wat ik wilde, had genoeg coachingsessies achter de rug, maar kon mijzelf niet echt een opdracht geven. (Emiel, 37 jaar).
Wie kan zich nu voorstellen dat “waaien als de bomen” met vrije enkels je nek doet ontspannen? Sindsdien sta ik nooit meer ‘stil’ en hou ik mij nooit meer “recht”. Ik, nee mijn lijf weet nu wel beter. (Louise, 26 jaar).
Bij de gedachte ‘ik moet mijn oefeningen nog doen' zag ik het al niet meer zitten. Bij DoorvoeldBewegen is dat totaal anders. (Annelies, 21 jaar).